Geboren: 3 december 1952 te Enschede.
Scheppend bezig zijn is een heilig moeten.
1974 tot en met 1976 model,- en tekenlessen gevolgd aan de A.K.I. te Enschede en
bij diverse kunstenaars.
Als schilder autodidactisch.
Schilderkunstig verlangen in verticale beweging.
Elisabeth Woudstra doet datgene wat wij als kijkers zo graag willen, zij creëert een eigen herkenbare beeldtaal, middels kleurgebruik, ruimtewerking en gelaagde symboliek. Vrijelijk schildert zij haar tweekantigheid op het doek, de figuurlijke en de volgens haar abstractere, die eigenlijk meer als symbolisch moet worden geduid. Maar in beide opvattingen worden in haar schilderijen de elementen gebruikt als middel om tot verbeelding te komen. Onmiddellijk opvallend zijn haar figuren, altijd zonder gezichten, die schilderkunstig soms doen denken aan grote voorgangers uit de kunstgeschiedenis. Zij kiest voor het monumentale karakter van haar gestalten die, middels de houding die ze aannemen of door de plek op het schilderij, de emotie moeten uitdrukken en dit dus niet doen via de gelaatsexpressie. De mens beschouwt zij als het dankbaarste onderwerp en die mens kan zij altijd en overal observeren en waarnemen. De door haar geschilderde figuren hebben een min of meer klassieke uitstraling en zijn gezelschappelijk ook zodanig geformeerd, staand of zittend en heel soms bewegend, maar dan nog verstilt zij letterlijk het figuurlijke. Dunne uitgerekte of extra verdikte gestalten waarmee zij emotie wil uitdrukken en waarin ook de achtergrond, architectuur, trappen, hoe vaag ook geschilderd, meewerken. Geborgenheid en verlangen, tederheid en ontroering maar ook eenzaamheid en isolement. Titels als 'Troost' en 'Weemoed' kunnen soms als verwijzing dienen, maar verwijzen vooral naar het gesprek wat zij als schilder aangaat met het schilderij. En dat schilderij bepaalt het uiteindelijke resultaat. Zolang zij schildert is zij zich niet zo bewust van dat proces, zoals zij zich vaak ook niet bewust is van de muziek die haar tot achtergrond dient. Dat, dat alles toch invloed heeft is vaak een constatering achteraf. Aanvankelijk schilderde Elisabeth alleen maar vrouwen, waarschijnlijk omdat die haar bekender zijn en er aan vrouwen schilderkunstig iets meer te beleven valt. Maar de laatste jaren figureren ook mannen in haar werk. Haar schilderijen zijn bijna allemaal verticaal uitgetrokken, duidt dat op een vorm van verlangen naar zaken die boven onszelf en het menszijn uitstijgen? Het kleurgebruik is zeer zorgvuldig en overwogen en straalt vaak een zekere sereniteit uit, zoals ook de figuren dat doen. Ook al staan er meerdere op het doek, ze blijven geïsoleerd van elkaar, staan elk in hun eigen waarde, hun eigen eenzaamheid, raken elkaar niet aan. Frivole uitstapjes zoals de dansende paren daargelaten, maar toch, zelfs de dans verstilt in de beweging. Opgedane indrukken van reizen of anderszins hebben een enorme invloed op haar werk. De Mexicaanse trappetjes die hier en daar in haar werk verschijnen, geven een kans op ontsnapping uit de realiteit, het veel voorkomende vogeltje op een diepe behoefte aan vrijheid. Elisabeth Woudstra is meer dan alleen schilder, zij geeft ook yogalessen en verbeeldt als vanzelfsprekend ook de staten van het bewustzijn. Dat wordt ook duidelijk in haar meer abstractere werken die ook allemaal verticaal zijn opgebouwd, omdat zij schildert wie zij is, werkend vanuit een degelijke basis omhoog naar een rijker, hoger goed. Hoewel zij deze schilderingen als meer abstract beschouwt, overheerst toch overwegend de symboliek, zowel in de uitgerekte beelden als in de figuren, torens en trappen. Alles reikt naar het onbereikbare, alles is verlangen, weemoed, heimwee. Symboliek soms uitgedrukt in getallen of vormen van schalen, kerktorens, vazen, van dieren als vogels en vissen, alles kenmerkt de verwijzing. Vooraf tekent zij, soms naar aanleiding van een afbeelding, soms komt het gegeven puur uit haar geest. Daarna schildert zij haar schilderijen, consequent en contentieus, laag over laag. Met bewust gekozen kleuren en veel aandacht voor het detail en vooral voor het licht in haar werk. De meeste moeite heeft zij met haar niet figuratieve schilderijen, die heeft ze niet zo in de hand, die kan ze nooit totaal beheersen. Voornamelijk omdat de kijkweg door het hele schilderij gaat en zij de kijker zo graag haar weg willaten volgen. Echter de wijze waarop zij haar vormen vereenvoudigt en de intensiteit waarmee zij werkt, maken haar schilderijen universeel en tijdloos.
Martha Haveman
Tentoonstellingen:
1997 t/m 2005: Galerie en Skulpturenpark Groeneveld, Almelo.
2000: Jubileumtentoonstelling Galerie Groeneveld, Almelo.
2000: Rijksmuseum Twente, n.a.v. de ramp in Enschede.
2002: de Kliuw, Heeze.
2003/2004: Kunsthandel de Bres, Amsterdam.
2003: Galerie Diva, Amsterdam.
2006; Galerie de Graanzolder, Haaksbergen.
2007: Galerie Tolg-Art, Wierden.
2007/2008/2009: Smellink, Oldenzaal.
2006/2007/2008/2009/2010/2011/2012: Galerie Twaalf, Ootmarsum.
2007: Galerie lijn 3, Den Haag
2008: Gallery of ArtFB Bad Bentheim Duitsland
2012: Kunst in het volkspark
2013: Galerie Groeneveld
Solotentoonstellingen:
1996: Galerie Broekhuis, Enschede.
1997: S.L.O. te Enschede.
1997/1998/2001/2002/2003/2006: Hotellerie de Holtweijde, Lattrop.
2001/2002: "Het Koetshuis Schuttersveld".
2002 t/m 2007: Dorset Mansion House, Borne.
2003: De Treeswijkhoeve, Waalre, de Kliuw
2003: Stichting Beeldende Kunst Veendam.
2003: De Grote of Jacobijner Kerk te Leeuwarden.
2005: Diaconessehuis, Meppel
2005/2006: Boreas, Heeze, de Kliuw
2005: Muziekcentrum, Enschede, galerie Beeld en Aambeeld
2007: Galerie Het Baken, Almelo
2007: Theater de Speeldoos, Baarn
2009: Galerie het Baken,Almelo
2010: Galerie A-Quadraat, Vorden
2012: Universiteit Twente, Facultyclub
2014: Galerie A-Quadraat, Vorden
2016: Universiteit Twente, Facultyclub
Curriculum Vitae van Elisabeth Woudstra
